در حماسهٔ ایلیاد خدایان مختلف حامی یکی از جناح‌های جنگ هستند. آفرودیت، آرس خدای جنگ، آپولون و آرتمیس حامی مردمان شهر تروآ هستند. هرا، آتنا، هفائیستوس و تا حدی پوسایدن حامیان مردم آخائی بودند.
در یکی از نبردها بین مردمان تروا و آخائی‌ها خدایان به میانهٔ نبرد می‌آیند و در جناحین می‌جنگند.
آرس خدای جنگ که معشوقهٔ آفرودیت بود به‌خاطر وی از تروایی‌ها حمایت می‌کرد و در صفوف لشکر تروایی‌ها می‌جنگید.
آفرودیت هم حضور فعالی داشت و با آنکه الههٔ عشق بود به نفع مردم تروا عمل می‌کرد.
آتنا، ایزدبانوی خرد که کینه از مردم تروا داشت و آفرودیت را رقیب خود می‌دید نیز در جنگ حاضر بود و به کمک آخائی‌ها شتافته بود.
آتنا پهلوان بزرگ یونانی‌ها دیومد بی‌باک را می‌یابد و او به کنار او می‌رود. خود را بر او ظاهر می‌کند و به دیومد قدرت دیدن خدایان را در میانهٔ نبرد می‌دهد.
آتنا شوری در دل دیومد می‌اندازد و به او می‌گوید که تا من در کنارت هستم از هیچ بشر و خدایی نترس، و اگر آفرودیت را دیدی حتماً بر او حمله کن.
دیومد بی‌باک جسورانه به سمت خدایان حمله می‌برد. او به آفرودیت حمله می‌کند و زخمی بر مچ دست او می‌زند. آفرودیت فریاد کنان از میدان نبرد می‌گریزد و به المپ می‌رود و شکایت به نزد زئوس می‌برد.
دیومد از آن‌چه بود جسورتر می‌شود، دیگر هیچ بیمی ندارد. نه از پهلوانان تروایی می‌ترسد و نه از خدایان!
دیومد این‌بار به سوی آرس خدای جنگ یورش می‌برد! دیومد یورش می‌برد به خدایی که تجلی وحشی‌گری و خشونت است. نیزه‌ای به سوی آرس پرتاب می‌کند و آتنا نیزهٔ وی را هدایت می‌کند. نیزه به پهلوی آرس می‌خورد و پهلو را می‌شکافد. آرس فریادی همچون فریاد همزمان ۱۰ هزار مرد جنگی سر می‌دهد و از میدان نبرد می‌گریزد! آرس هم به المپ می‌رود و شکایت به پیش زئوس می‌برد.
در این نقطه ایلیاد برتری نبرد عقلانی آتنا بر نبرد سراسر خشم و هیجانی آرس نمایان می‌شود. آتنا با هوش و ذکاوت بر معشوقهٔ رقیب خود زخم می‌زند و نشان می‌دهد خرد بر توحش برتری دارد!
اما دیومد... دیومد در ایلیاد نمادی است از انسانی که بر علیه سرنوشت می‌شورد. او هیچ باکی از هیچ خدایی نداشت. اما او به‌طور کامل هم افسار گسیخته عمل نمی‌کرد و گوش به فرمان آتنا بود.
دیومد نمادی از یگانگی عقل الهی-بشری است، زمانی که وی گوش به فرمان‌های آتنا می‌سپارد و با خرد تصمیم می‌گیرد با اینکه فانی است بر خدایی چون آرس غلبه می‌کند. زیر آرس از نبرد عقلانی به دور است و متوحش است.
دیومد تجلی شکفتن آرته یا همان فضیلت است. مردی که شهامت حمله به خدایان را داشت، خرد پیروی از فرامین آتنا را، خویشتن‌داری تعرض نکردن به زئوس را و عدل وفاداری به سپاه و عدم طلب قدرت شخصی را.
دیومد نمادی از انسان متمدن است که متواضع و خردمند است. اما اگر کسی بر او ظلم کند حتی اگر آن کس خدایی باشد ساکت نخواهد نشست.
حتی می‌توانیم تقابل آرس و دیومد را تقابل نظم پیشاتمدنی با نظم متمدنانه در نظر بگیریم.
در یکی از نبردها بین مردمان تروا و آخائی‌ها خدایان به میانهٔ نبرد می‌آیند و در جناحین می‌جنگند.
آرس خدای جنگ که معشوقهٔ آفرودیت بود به‌خاطر وی از تروایی‌ها حمایت می‌کرد و در صفوف لشکر تروایی‌ها می‌جنگید.
آفرودیت هم حضور فعالی داشت و با آنکه الههٔ عشق بود به نفع مردم تروا عمل می‌کرد.
آتنا، ایزدبانوی خرد که کینه از مردم تروا داشت و آفرودیت را رقیب خود می‌دید نیز در جنگ حاضر بود و به کمک آخائی‌ها شتافته بود.
آتنا پهلوان بزرگ یونانی‌ها دیومد بی‌باک را می‌یابد و او به کنار او می‌رود. خود را بر او ظاهر می‌کند و به دیومد قدرت دیدن خدایان را در میانهٔ نبرد می‌دهد.
آتنا شوری در دل دیومد می‌اندازد و به او می‌گوید که تا من در کنارت هستم از هیچ بشر و خدایی نترس، و اگر آفرودیت را دیدی حتماً بر او حمله کن.
دیومد بی‌باک جسورانه به سمت خدایان حمله می‌برد. او به آفرودیت حمله می‌کند و زخمی بر مچ دست او می‌زند. آفرودیت فریاد کنان از میدان نبرد می‌گریزد و به المپ می‌رود و شکایت به نزد زئوس می‌برد.
دیومد از آن‌چه بود جسورتر می‌شود، دیگر هیچ بیمی ندارد. نه از پهلوانان تروایی می‌ترسد و نه از خدایان!
دیومد این‌بار به سوی آرس خدای جنگ یورش می‌برد! دیومد یورش می‌برد به خدایی که تجلی وحشی‌گری و خشونت است. نیزه‌ای به سوی آرس پرتاب می‌کند و آتنا نیزهٔ وی را هدایت می‌کند. نیزه به پهلوی آرس می‌خورد و پهلو را می‌شکافد. آرس فریادی همچون فریاد همزمان ۱۰ هزار مرد جنگی سر می‌دهد و از میدان نبرد می‌گریزد! آرس هم به المپ می‌رود و شکایت به پیش زئوس می‌برد.
در این نقطه ایلیاد برتری نبرد عقلانی آتنا بر نبرد سراسر خشم و هیجانی آرس نمایان می‌شود. آتنا با هوش و ذکاوت بر معشوقهٔ رقیب خود زخم می‌زند و نشان می‌دهد خرد بر توحش برتری دارد!
اما دیومد... دیومد در ایلیاد نمادی است از انسانی که بر علیه سرنوشت می‌شورد. او هیچ باکی از هیچ خدایی نداشت. اما او به‌طور کامل هم افسار گسیخته عمل نمی‌کرد و گوش به فرمان آتنا بود.
دیومد نمادی از یگانگی عقل الهی-بشری است، زمانی که وی گوش به فرمان‌های آتنا می‌سپارد و با خرد تصمیم می‌گیرد با اینکه فانی است بر خدایی چون آرس غلبه می‌کند. زیر آرس از نبرد عقلانی به دور است و متوحش است.
دیومد تجلی شکفتن آرته یا همان فضیلت است. مردی که شهامت حمله به خدایان را داشت، خرد پیروی از فرامین آتنا را، خویشتن‌داری تعرض نکردن به زئوس را و عدل وفاداری به سپاه و عدم طلب قدرت شخصی را.
دیومد نمادی از انسان متمدن است که متواضع و خردمند است. اما اگر کسی بر او ظلم کند حتی اگر آن کس خدایی باشد ساکت نخواهد نشست.
حتی می‌توانیم تقابل آرس و دیومد را تقابل نظم پیشاتمدنی با نظم متمدنانه در نظر بگیریم.