کلمات

تا خرمنت نسوزد تشویش ما ندانی!

سعدی

آه اگر می‌توانستم به سرزمینی بگریزم که در آن لباس نظامی به چشم نخورد، که صدای طبلِ جنگ به گوش نرسد، که سخن از کشتار به میان نیاید…
کاش می‌توانستم…

گوستاو فلوبر به ژرژ ساند
گلاره جمشیدی
@kalamat_k

من فقط یک رویا دارم
اینکه وطنم را برایم بگذارید
بدون جنگ، بدون ویرانی
بدون مصیبت، بدون رنج
همه‌ی مناصب و کاسبی‌ها را بردارید و بروید،
ولی وطن‌ را برایم باقی بگذارید.

ترانه‌ی وطن
لطفی بوشناق

@kalamat_k

تُشَک/ توشک/ دُشک/ دوشک

به معنای «زیرانداز رختخواب». اصل این واژه ترکی است و در فارسی آن را به این چهار صورت می‌نویسند، ولی امروزه تُشَک رایج‌تر از بقیه است.

@kalamat_k

در کُتُبِ طب چنین یافته می‌شود که آبی که اصلِ آفرینشِ فرزندان است چون به رحم پیوندد با آبِ زن بیامیزد و تیره و غلیظ ایستد.(ایستد: چنان شود) و بادی پیدا آید و آن را در حرکت آرد تا همچون آب پنیر گردد، پس مانندِ ماست شود، آنگه اعضا قسمت بپذیرد.
بابِ #برزویه‌ی_طبیب
#کلیله_دمنه
@kalamat_k
شما شنیدید قدیمی‌ها به خانم‌های باردار می‌گن اگر شکمت مثلا گرد باشه بچه‌ات پسره و اگه فلان باشه بچه دختره؟
تو کلیله و دمنه‌ هم یه همچین چیزی داریم:

آنگه، اعضا قسمت پذیرد و رویِ پسر سوی پشتِ مادر و روی دختر سوی شکم باشد‌، و دست‌ها بر پیشانی و زَنَخ(چانه)بر زانو و اطراف چنان فراهم(به هم نزدیک، حالت قرار گرفتن جنین رو می‌گه) و منقبض که گویی در صُره‌ای بَستَستی(گویی در کیسه‌ای از آب است)
بابِ #برزویه‌ی_طبیب
قوتِ حرکت در فرزند پیدا آید تا سر سوی مخرج گرداند و از تنگیِ مَنفذ آن رنج بیند که در هیچ شکنجه‌ای صورت نتوان کرد!

بعد می‌گه باشه حالا بچه‌تون دنیا اومد، خوشحالید؟ ولی باید بدونید که: و آنگه به انواعِ آفَت(بیماری) مبتلا گردد، در حالِ گرسنگی و تشنگی طعام و شراب نتوان خواست، اگر به دردی دَرمانَد بیانِ آن ممکن نشود.
خیلی جالبه بعد می‌گه حالا ببین اینا هیچی اگر به پیری برسه مشکلاتش دو چندان می‌شه، دقت کنید به این قسمت:
و عذابِ پیری و ضعفِ آن اگر بدان منزلت(یعنی به اون سن پیری) بتوان رسیدن با همه راجِح.

و بباید شناخت که اطرافِ عالم پربلا و عذاب است، و آدمی از آن روز که در رحم مصور گردد(شکل داده می‌شود) تا آخر عمر یک لحظه از آفت نَرَهد.
@kalamat_k
بابِ #برزویه‌ی_طبیب
#کلیله_دمنه

نخل زبان را رطب نوش داد
درّ سخن را صدف گوش داد

نخل زبان: اضافه تشبیهی است.
نوش: شیرین
درّ سخن: اضافه تشبیهی است.

زبان را گفتن سخنان شیرین آموخت و گوش را جای سخنان گرانبها قرار داد.

مخزن‌الاسرار
@kalamat_k

‏پسرم؛ كلاً اين عادت خاورميانه است
‏كه در طول تاريخ يكديگر را مى‌كشند
‏و نمى‌فهمند كه در حقيقت
‏خودشان را كشته‌اند.

‏آن‌ها با طعم خون مست مى‌شوند.

زولفو لیوانِلی

@kalamat_k

مادر می‌گوید رویا آمده است
و خواسته برایش ناهار درست کند.


کی برای کی ناهار درست کند؟
مادر برای رویا؟ رویا برای مادر؟
رویا برای نفر سوم؟ مادر برای نفر سوم؟
نفر سوم برای رویا؟ نفر سوم برای مادر؟
#کژتابی
@kalamat_k

کاین سخن رسته پر از نقش باغ
عاریت افروز نشد چون چراغ

رسته: صف، ردیف
سخن رسته: سخن منظوم
پر از نقش باغ: پر از صنایع و تعبیرات زیبا
عاریت: امانت. توضیح اینکه چراغ را با آتش دیگری می‌افروزند؛ بنابراین چراغ در آغاز آتش خود را از جای دیگر عاریت می‌گیرد.

سخن او مثل چراغ نیست که با عاریت گرفتن آتش دیگری روشن شود. او هر چه دارد از خود دارد و از دیگری به عاریت نگرفته‌است.

مخزن‌الاسرار
@kalamat_k

کج‌ دار و مریز یا کج‌ دار و مریض؟
کج دار و مریز یعنی ظرف رو کج نگه‌دار و مواظب باش نریزه.
اصطلاح «كج دار و مريز» بیشتر وقتا براى توصیف وضعيت يا تدبير خاصى می‌آد.
شرایطی مثل:
لطف و قهر، مهربانى و سخت‌گيرى و به طور كلى رفتار همراه با مدارا و احتیاط.
@kalamat_k

شتر در خواب بيند پنبه دانه
گهي لف لف خورد گه دانه دانه

لف‌لف در لغت‌نامه‌ی معین و دهخدا:
با تمام دهان خوردن.
#اشتباهات_متداول
@kalamat_k

وای وای وای! اگه بدونی چه وروره جادوییه!
Ververejadu
چیه که هم معنی مثبت داره هم منفی.
البته معنی منفی اون بیشتره.
خب وروره جادو پیرزن جادوگری بود که تو قصه‌های کهن ردپاش رو می‌بینید.
قدیم هم اکثرا لقب پیرزن‌هایی بود که با حرف و زبونشون بین آدما اختلاف ایجاد می‌کردن. طی زمان معنیش تغییر کرد.
الان به بچه‌های شیطون می‌گن، به آدمِ خبرچین، آدمِ فعال و...

#قصه_داشت.
@kalamat_k

کز سر آن خامه که خاریده‌اند
نغز نگاریت نگاریده‌اند

خامه: قلم
خاریدن خامه: تراشیدن قلم
نغز: زیبا
نگاریت: بت، معشوق

آن قلم که تو را آفرید، چه نیکو صنمی آفرید.

مخزن‌الاسرار
@kalamat_k

برای رزرو تبلیغات
@kalamat_tablighat

اندُه چرا برم چه تحمل ببایدم
روی از که بایدم که کسی نیست آشنا

مسعود سعد سلمان
@kalamat_k

قصه‌ی ادبیات و کلمات قصه‌ی کوتاهی نیست.
حکایتِ من و کلمات حکایتِ این بیت از سعدیه:

هر کسی را هوسی در سر و کاری در پیش
من بی‌کار گرفتار هوای دل خویش

حالا که هر روز بیشتر و بیشتر می‌شیم، می‌فهمم فقط من گرفتارش نیستم.

هرگز اندیشه نکردم که تو با من باشی
چون به دست آمدی ای لقمه از حوصله بیش

مهر و محبتتون به من و کلمات همیشه بی‌اندازه بوده، پس:

تو به آرام دل خویش رسیدی سعدی
می‌خور و غم مخور از شنعت بیگانه و خویش

من کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی هستم.
مدرس ادبیات خلاق کودک و نوجوان بودم با آموزشگاه‌های مختلف همکاری کردم.
مدت‌هاست با کودکان و نوجوانان کلاس ندارم و الان فقط در زمینه‌ی متون کهن و ادبیات معاصر فعالیت می‌کنم و کلاس‌هام برای کودک و نوجوان نیست و بزرگسالان می‌تونن شرکت کنن.
در سال نود و نه تا هزارو چهارصد با روزنامه‌ی اعتماد و روزنامه‌های محلی به عنوان منتقد همکاری داشتم، می‌تونید نقدهایی که نوشتم در کانال مطالعه کنید بعضی‌ از فایل‌ها موجوده.
حالا هم گاهی با روزنامه آرمان ملی همکاری می‌کنم و نشریات مختلف.
موسس آکادمی کلمات هستم اولین جایی که به طور رسمی فقط و فقط در زمینه‌ی ادبیات(چه فارسی، چه جهان) حرف زده.
اگر به ادبیات و دنیای کلمات علاقه دارید کنارم باشید♥️
اجازه بدید بهتون بگم خوش رسیدید به آرام دلتون که ادبیاته🫂♥️
@kalamat_k